ارشیای مامان وبابا

دلتنگیهای آدمی را باد ترانه ای میخواند رویاهایش را آسمان پر ستاره نادیده میگیرد و هر دانه برفی به اشکی فرو ریخته میماند سکوت سرشار از سخنان ناگفته است   از حرکات ناکرده اعتراف به عشقهای نهان و شگفتیهای بر زبان نیامده در این سکوت حقیقت ما نهفته است حقیقت تو و من ...